Kievit

Hij is wel een branieschopper. Tjoewiet-tjoewiet horen we, terwijl de kievit zich vanaf 15 meter hoogte lijnrecht naar beneden stort. Tijdens die duikvlucht maakt hij ook nog eens twee koprollen. Vlak voordat hij de grond bereikt volgt er een doorstart. En weer de lucht in. We horen een suizend geluid en zien de onmiskenbaar zwart-witte onderkant van zijn brede vleugels. Een showbinkie? Ja natuurlijk, maar alles voor de goede zaak. Het is voorjaar en het kievitsmannetje met zijn prachtige kuif wil de vrouwtjes imponeren. Niets menselijks is hem vreemd.

Vallende regeldruppels

Wanneer twee kieviten elkaar gevonden hebben wordt een gezamenlijk nestje gebouwd in weilanden en op akkers, bij voorkeur in waterrijke gebieden. Als de gelegde eieren na vijf weken uitkomen gaan de kuikens meteen zelf op voedseljacht. Ze eten graag insecten en kevers en de regenwormen vormen een lekkernij op het familiemenu. Om die de vinden heeft de kievit een speciale techniek ontwikkeld. Door met één voet op de grond te trommelen, simuleren ze het trillen van vallende regendruppels. Hierdoor komen de wormen boven de grond en is een smakelijk hap snel gevonden.

Aardig toneelstukje

Als de kuikens erop uit trekken, houdt de ouderliefde niet op. Om ze te beschermen wordt soms een aardig toneelstukje opgevoerd. Bij dreiging van een nestrover, doet de ouder alsof hij een gebroken vleugel heeft.  De predator denkt een gemakkelijke prooi op het oog te hebben en volgt de ‘gehandicapte’ kievit. Maar die vliegt ver van het nest vandaan om hem weg te lokken om zo het onheil af te wenden.

Mensenliefde

Grasmaaiers en andere landbouwmachines vormen een ander gevaar. Gelukkig dragen ook ‘aisikers’ en vogelwachters zorg voor de eieren en de jonkies. Zij proberen zoveel mogelijk nesten te vinden. Daar plaatsen zij dan stokjes bij zodat de boer eromheen kan maaien. Mensenliefde en ouderliefde zorgen samen voor het voortbestaan van onze alom bekende kievit.