Een tunnel naar Ameland?

Het voorstel een tunnel onder het wad door naar Ameland te graven baarde vorige week veel opzien. Rijkswaterstaat presenteerde 3 lange termijn scenario’s om de bereikbaarheid van het eiland ook in de toekomst te waarborgen. De tunnel was daar een van, naast verplaatsing van de veerbootterminal naar Ferwert of optimalisatie van de huidige situatie.

Volgens de Waddenvereniging is een tunnel geen realistische en een onwenselijke oplossing. Bovendien leidt het de aandacht veel te veel af van oplossingen voor het huidige probleem: er moet ontzettend veel gebaggerd worden om de huidige veerboten op tijd te laten varen.

Accepteer de natuurlijke dynamiek en onvoorspelbaarheid van het wad

Regelmatig lopen de veerboten naar Ameland, die nu in de vaart zijn, bij laag water vast in de vaargeulen. Door allerlei ontwikkelingen, zoals het doorwerken van de afsluiting van de Zuiderzee en de Lauwerszee op de morfologie van de Waddenzee, zijn de vaargeulen steeds ondieper geworden. Daarnaast zijn, door de toename van het toerisme, de veerboten groter geworden. Baggeren van de vaargeulen in de dynamische Waddenzee biedt slechts soelaas voor de korte termijn en veroorzaakt, o.a. door vertroebelding, veel ecologische schade. De Waddenvereniging vindt dat je de natuurlijke dynamiek en onvoorspelbaarheid van het Wad moet accepteren. De scheepvaart moet je daaraan aanpassen en niet andersom.

Geen tunnel, wat dan wel?

Voor de toekomst moet je inzetten op het differentiëren van vervoersstromen en het beperken van het autoverkeer naar het eiland. Eilanders zou je zonder vertraging met kleinere schepen kunnen gaan overzetten. Niet urgente vracht en toeristen kunnen met grotere schepen. Je zou uit kunnen zoeken of je deze schepen vooral tijdens hoog water kan laten varen. Bij de veerdiensten naar de Duitse Waddeneilanden is daar ervaring mee. Geen toerist vindt het erg om te wachten op hoog water.