Word ook wadgids, net als Michiel
Hoi! Ik ben Michiel en ik ben 26 jaar. Sinds dat ik klein ben heb ik al interesse voor het bekijken van kleine beestjes. Deze interesse bracht mij in 2017 naar Wageningen Universiteit waar ik de Bachelor Bos- en Natuurbeheer heb gevolgd. Na 3 jaar in de bossen rondgelopen te hebben vond ik het tijd voor iets anders en ben ik mijzelf meer gaan richten op de zee. Dit bracht mij naar de Master Aquaculture & Marine Resource Management, waarbij ik de specialty Marine Governance heb gevolgd. Tegenwoordig ben ik beleidsadviseur Wadden bij de provincie Groningen.
Word jij onze nieuwe wadgids?
Verlangen naar vrijheid en avontuur
De WEX is een heerlijk warm bad (met een klein slik-geurtje) waarin je volledig jezelf kunt zijn. En dit bad is niet zomaar een bad; je bent hierbij ook nog eens omringd met allemaal mede-WEX’ers die precies dezelfde passie hebben als dat jij hebt. En wat deze passie dan is? Dat is eigenlijk wel moeilijk te zeggen. Ik zou het als volgt omschrijven: Het is een bepaald verlangen naar vrijheid, weer kind-zijn, avontuurlijk, zonsondergang-kijkend, juttertjes drinkend op de dijk, sterren-kijkend, blote voeten in het zand strijkend en in stilte toch ontzettend toereikend. Het is een bepaalde vorm van connectie, acceptatie, houdend van akoestische muziek, goede gesprekken én lepelaars. Het fijne aan deze groep is dat het eigenlijk niet uitmaakt wie je bent, want door de ontzettend enthousiaste, beetje gekke en positieve vibe is er voor iedereen wel een plekje.
Mooiste herinnering
Mijn mooiste herinnering op het Wad is eigenlijk niet létterlijk op het Wad, maar net ernaast. Na het geven van een heerlijke excursie in de namiddag kwamen we terug bij de dijk waar een aantal andere WEX’ers ons aan het opwachten waren.
Terwijl wij onze wadschoentjes uitdeden was het stil om ons heen en hoorden we alleen een aantal scholeksters foerageren in de verte. Na een klein slokje jutter ging langzaam de zon onder en eindigden we uiteindelijk met een groepje WEX’ers als een soort mosselbank, in stilte kijkend naar de zonsondergang, bij elkaar (zie foto). Wat een mooi einde van de dag!
Mijn droom voor de Waddenzee is dat de dynamiek van het gebied zich ten alle tijden zal kunnen blijven voortzetten. Deze dynamiek staat voor mij gelijk aan de kracht die moeder natuur in zich heeft; volledig onafhankelijk van de mens. Sterker nog: het geeft mij het gevoel dat mensen juist afhankelijk zijn van de natuur. We kunnen als mensen dan wel gebruik maken van alles wat de natuur ons te bieden heeft: op het moment dat het vloed wordt kan je er niet meer lopen. Oftewel, de Waddenzee is voor mij de overgang tussen de menselijke wereld en de onvoorspelbare verte waar wij maar weinig over te zeggen hebben.
Ook wadgids worden?
Om het Waddengebied ook voor de toekomst te kunnen behouden, is het belangrijk dat een groeiende groep Nederlanders zich bewust is van de bijzonderheid en kwetsbaarheid van dit Werelderfgoed en de noodzaak om het te beschermen. Daar zetten wij ons voor in. Help mee en word wadgids bij de Waddenvereniging!
Solliciteer voor 1 februari