Simonszand

Onbewoonde eilanden in de Waddenzee

Simonszand is een zandplaat ten oosten van Waddeneiland Schiermonnikoog, en ten westen van onbewoond eiland Rottumerplaat. De zandplaat is bij hoogwater zo’n 84 hectare groot, maar neemt snel in omvang af. Deze zandplaat is in 2012, na een aantal voorjaarsstormen, door een geul in tweeën gesplitst. De laatste jaren vlakt de plaat verder af, en broeden er geen vogels meer. Maar de zandplaat is als hoogwatervluchtplaats voor vogels en ligplaats voor zeehonden nog altijd erg belangrijk. Simonszand bestaat al sinds de 19e eeuw. Toen werd de zandplaat al vermeld op kaarten van het Waddengebied. In 1973 is Simonszand kort bewoond geweest door één student!

 

Natuur

Op Simonszand zijn slechts een aantal pollen helm en wat biestarwegras te vinden. Simonszand is een belangrijk gebied voor vogels en zeehonden. Honderden vogels komen naar deze plek toe om te rusten en te eten. Tijdens vloed komen vogels naar de zandplaat om te wachten totdat het weer laagwater is.

 

Zeehonden

Op Simonszand komen zeehonden voor. Vooral gewone zeehonden die er komen om te rusten en te baren. En een klein aandeel grijze zeehonden. Ze zitten voornamelijk op de westkant. Sinds de zandplaat door tweeën is gebroken, is het aantal zeehonden gestegen. Op sommige dagen telt de bemanning van inspectievaartuig Ms. Harder wel zo’n 300 tot 500 zeehonden.

 

Bewoner

In 1973 is Simonszand kort bewoond geweest door één student uit Wageningen. Arie Brader verbleef zes weken op ‘Simonsland’. Hij deed onderzoek naar het gedrag van zeehonden. Toen stond er nog een schipbreukelingenhuisje. Arie werd in de kranten ook wel de ‘Robinson Crusoe van Simonsland’ genoemd.

Tekst gaat verder onder video.

 

Toekomst

De laatste paar jaren is Simonszand flink in grootte afgenomen. In 2012 zorgde de westelijke geul Eilanderbalg ervoor dat het zuiden van Simonszand afbrak. Sindsdien is Simonszand in twee stukken verdeeld en een stuk kleiner geworden.

 

Het eiland Bosch

Vroeger heeft op de huidige plek van zandplaat Simonszand het eiland Bosch gelegen. Dit eiland lag tussen Schiermonnikoog en Rottum(-eroog). De naam staat op zeekaarten vanaf de middeleeuwen tot begin 18e eeuw. Daarna is het eiland verdwenen. Toen is daar een volledig ‘nieuwe’ zandplaat ontstaan: Simonszand.

 

Onderzoek

Op deze zandplaat wordt onder andere vogel- en zeehondenonderzoek gedaan. IMARES telt zeehonden op Simonszand vanuit een vliegtuig tijdens laagwater. Vrijwilligers tellen op verzoek van SOVON tijdens hoogwater hoeveel vogels op de zandplaat verblijven.

 

Beheer

De bemanning van het schip Ms. Harder speelt een belangrijke rol op Simonszand. Eén van de vier inspectieboten van de Waddenunit; onderdeel van het Ministerie van Economische Zaken. Het werkveld van de bemanning loopt van het oostpunt van Schiermonnikoog tot en met de Dollard. Rijkswaterstaat is de beheerder van het water en de bodem van de Nederlandse Waddenzee.

 

Toegang

Simonszand is deels gesloten voor publiek. De oostkant van de zandplaat is permanent gesloten. De westkant kun je niet betreden tussen 15 mei en 1 september, omdat gewone zeehonden hun jongen dan baren en zogen. Daarnaast mag je de gehele zandplaat 3 uur vóór en 3 uur na hoogwater niet op, vanwege de hoogwatervluchtplaats voor duizenden vogels. Simonszand kun je onder begeleiding op verschillende manieren zien. Let hierbij op de bebording en houd je aan de Erecode.