Ga met ons mee op excursie
Maak een verschil voor het waddengebied met je bedrijf, vrienden of familie!
Home Waddengebied Kijk eens even, waddenleven Februari sneeuwgors
Tekst en foto’s: Marcel van Kammen
Enkele jaren geleden maakte ik in de haven van Lauwersoog mee dat, terwijl ik plat op mijn buik lag te fotograferen, de sneeuwgorzen tijdens het foerageren brutaal óp de lens van mijn camera hipten, de omgeving bekeken en er toen weer door gingen met het fanatieke zoeken naar zaadjes tussen de schelpjes en stenen. Een prachtige ervaring om mee te maken.
De sneeuwgors is één van de noordelijkst broedende zangvogels ter wereld. Hun broedgebied bevindt zich in het noorden van Scandinavië, Noord-Amerika en de noordelijke IJszee, tot aan de poolgrens. In de korte zomerperiode in het hoe noorden brengen ze 1 legsel per broedseizoen groot. De gorsjes overwinteren zuidelijker, zoals bijvoorbeeld in Nederland, waarbij ze in het binnenland uiterst zeldzaam zijn en vooral in de kuststreken voorkomen. In de zomermaanden, wanneer de vogels in het noorden zitten, zijn vooral de mannetjes spierwit met zwarte vleugels. In het winterkleed is het mannetje te onderscheiden door de witte kop en buik en het bruin op de vleugels, terwijl de vrouwtjes een meer geel met bruine kleur tonen.
De sneeuwgors is in Nederland waar te nemen vanaf oktober t/m maart, maar februari is de laatste maand waarin ze in grote aantallen waar te nemen zijn. Vanaf begin maart daalt het aantal exemplaren heel snel. De aantallen overwinteraars verschilt per jaar, maar het maximum wordt geschat op zo’n 3.500 exemplaren gemiddeld. De grootste aantallen zijn te vinden in het oostelijk waddengebied, waarbij vooral de Waddeneilanden en de kwelders langs de Friese en Groningse kust favoriet zijn. Verschillende groepjes zijn jaarlijks onder andere te vinden op de kwelders bij Moddergat, in het Eemshaven gebied of De Hors Op Texel.
Gorzen zijn echte zaadeters en zijn veelal foeragerend te vinden op de kweldervegetatie, de zeedijk of in de zeereep op aangespoelde plantenresten. Door hun herkomst uit het hoge noorden is het een vogelsoort die vaak weinig schuw is. Als je rustig op een afstandje van een foeragerende groep vogels gaat zitten en goed het gedrag observeert, is het goed mogelijk dat de vogels voorzichtig alsmaar dichterbij komen. Door zelf weinig en zo langzaam mogelijke bewegingen te maken verstoor je de vogels niet en krijg je de kans om ze goed te observeren/fotograferen terwijl de vogels hun natuurlijke gedrag blijven vertonen: foerageren, badderen en onderling ruzie maken.
‘Je moet het gedrag van dieren kennen om ze te kunnen fotograferen.’ Dat is het motto van natuurfotograaf Marcel van Kammen. Geniet twaalf maanden lang op groot formaat van de mooiste beelden van vogels en andere waddendieren met de WADDENkalender 2023. Marcel van Kammen wordt op dit moment gezien als de beste natuurfotograaf van het land. Hij won de prestigieuze Groene Camera 2022 en maakte dé natuurfoto van het jaar die is opgenomen in deze kalender. Steun de bescherming van Waddenzee Werelderfgoed.