Zeegrasherstelproject loopt voor op planning

Op Texel is een van de proefvelden van het zeegrasherstelproject van de Waddenvereniging, Natuurmonumenten en de Radboud Universiteit Nijmegen al ingezaaid. Dit is maanden eerder dan gepland. Het zeegraszaad is afkomstig van een vergelijkbaar herstelproject in Zeeland. Dankzij de vervroegde zaaironde in het waddengebied is er dit jaar al een eerste resultaat te verwachten over de mogelijkheden van terugkeer van permanent ondergedoken zeegras.

In de Waddenzee loopt sinds 2011 een project waarbij op verschillende locaties geprobeerd wordt om zeegras permanent terug te laten keren. Zeegrasvelden zijn belangrijk als kraamkamer voor jonge vissen en kreeftachtigen en helpen het waddengebied klimaatbestendiger te maken. Dit jaar is het herstelproject uitgebreid, onder andere met een proefveld op Texel op een plek die permanent onder water staat. Het is voor het eerst dat binnen het project geprobeerd wordt ook ondergedoken zeegras te herstellen.

In de Grevelingen in Zeeland loopt een vergelijkbaar project in opdracht van Rijkswaterstaat. Voor beide projecten wordt zeegraszaad verzameld op het Duitse waddeneiland Sylt. De zaaimethode die toegepast wordt, verschilt. In de Waddenzee wordt de zogenaamde Amerikaanse methode gebruikt, waarbij zakken met rijpend zeegraszaad in het water worden gehangen. Voor Grevelingen is er vorig najaar rijp zeegraszaad verzameld en gedurende de winter onder gecontroleerde omstandigheden opgeslagen in het laboratorium van de Radboud Universiteit Nijmegen. Onlangs zijn er handmatig 40.000 zaden geselecteerd en uitgezaaid. Het overgebleven zeegraszaad nu gedoneerd aan het waddenproject.

4.000 zaden zijn uitgezaaid op het onderwater proefveld op Texel. ‘Drijvers Vogelweid de Bol’ is een binnendijks natuurgebied van Natuurmonumenten. Doordat het een afgesloten gebied is, kan hier op een gecontroleerde manier gekeken worden of het mogelijk is om ondergedoken zeegras te kweken uit zeegraszaad van droogvallend zeegras. Wetenschappers denken dat het zeegras in beide gevallen van hetzelfde zaad afkomstig is, maar zich vervolgens anders ontwikkelt. Droogvallend zeegras is éénjarig, terwijl ondergedoken zeegras meerjarig is. Wanneer de proef slaagt, zal er in de toekomst ook in de Waddenzee zelf onderwaterzeegras gezaaid worden. Het voordeel is dat onderwaterzeegras minder afhankelijk is van de kwaliteit van zeegraszaad van één jaar. Daardoor zou dit zeegras de droogvallende zeegrasvelden in een slecht jaar van zaad kunnen voorzien. Het herstelproject is mede mogeljk gemaakt met financiële steun van het Waddenfonds en de provincies Friesland, Groningen en Noord Holland.