De driedoornige stekelbaars

Help mee en bescherm de vele gezichten van het wad!

De driedoornige stekelbaars in het kort

  • Kan leven in zoet en zout water
  • Trekt voor de voortplanting soms van zee naar een rivier of poldersloot
  • In het broedseizoen krijgen de mannetjes een felrode buik
  • De mannetjes maken en bewaken het nest
  • Staat op het menu van roofvissen en lepelaars

 

Help mee en doneer voor de driedoornige stekelbaars

 

Wat doen we voor de driedoornige stekelbaars?

Trekvissen hebben zoet én zout water nodig om zich voort te planten en op te groeien. Doorbarrières als de Afsluitdijk gaat het al een hele tijd niet goed met deze vissoorten. Met de Vismigratierivier wordt een belangrijke schakel in de trekvisroutes hersteld, ook voor de driedoornige stekelbaars!

Lees verder

Er zijn steeds minder trekvissen zoals de driedoornige stekelbaars in de Waddenzee. Wij werken met het project Vissen voor Verbinding aan een robuuste Waddenzee die tegen een stootje kan. Bijvoorbeeld door het verwijderen van obstakels voor vis.

Lees verder

Geleidelijke overgangen tussen land en zee – estuaria - zijn heel belangrijk voor trekvissen. Estuaria worden ook wel de longen van de Waddenzee genoemd. Het herstellen van de ademhaling van het Lauwersmeer, kan effect hebben op al het onderwaterleven tot in de haarvaten van Drentse en Friese beken.

Lees verder

De driedoornige stekelbaars kun je vinden in de Waddenzee, maar ook gerust in een sloot op een Waddeneiland. Hij kan namelijk leven in zoet, zout en brak water. Sommige populaties blijven hun hele leven in zoet of zout, andere trekken voor de voortplanting speciaal van de zoute zee naar zoetere binnenwateren en ook weer terug. Tenminste, als ze niet onderweg worden opgepeuzeld door vogels als de lepelaar, want voor hen is de stekelbaars een geliefde snack.

Het visje is beroemd geworden door zijn veelvuldig bestudeerde voorplantingsgedrag. De Nederlander Niko Tinbergen won er zelfs de Nobelprijs mee. In het broedseizoen verkleuren de mannetjes van de stekelbaars en krijgen een knalrode buik. Ze maken een nest van allerlei plantaardig materiaal en proberen vrouwtjes te lokken. Daarbij gebruiken ze een bijzondere zigzaggende paringsdans. Andere mannetjes, of zelfs alles wat een beetje rood is en in de buurt komt, worden agressief verjaagd. Wanneer een vrouwtje eieren in zijn nest heeft gelegd, bevrucht het mannetje ze en bewaakt ze vervolgens met zijn leven tot ze uitkomen.

Niet alleen de eieren, maar ook de volwassen stekelbaars is – ondanks zijn stekels – een geliefd hapje voor grotere roofvissen en diverse vogels. Een bekende stekelbaarsliefhebber is de lepelaar, die onder andere op Schiermonnikoog en Texel broedt. Op Texel is een speciale vistrap voor stekelbaarsjes gebouwd om ze van zee de Moksloot in te kunnen laten zwemmen, waar de vissen zich voortplanten. De lepelaar is er uiteraard geregeld te vinden.